【争】〔古文〕《唐韻》側莖切《集韻》甾耕切,音箏。《說文》引也。从。《徐鉉曰》音曳。二手而曳之,爭之道也。《廣韻》競也。《書·大禹謨》汝惟不矜,天下莫與汝爭能。汝惟不伐,天下莫與汝爭功。又《玉篇》諫也。又訟也。《增韻》理也,辨也。《禮·曲禮》分爭辨訟,非禮不決。又姓。《正字通》印藪有爭不識,爭同。又《集韻》側逬切,箏去聲。義同。又《廣韻》本作諍,諫諍也,止也。《孝經·諫諍章》天子有爭臣七人。 《韻會》俗作争,非。漢典考證:〔《禮·曲禮》非理不決。〕 謹照原文非理改非禮。 考證:〔《禮·曲禮》非理不決。〕 謹
【燃】《廣韻》俗然字。詳然字註。《元經》光熙元年夏五月範陽地燃。又《拾遺記》周武王六年,燃丘之國獻比翼鳥。
【豆萁】茎秆。三国魏曹植《七步诗》:“煮豆燃豆萁,豆在釜中泣。”宋陆游《霜夜》诗:“若为可遣闲愁得,独拥寒炉爇豆萁。”汉